De grote minstreel Shakespeare heeft 38 stukken op zijn conto staan. We hebben al jaren de megalomane wens om al zijn stukken aan gort te knippen, te mixen en als potpourri ten tonele te brengen. Zijn stukken zijn dwarsdoorsnedes van de maatschappij, staalkaarten van menselijk falen. In Hamlet zien we een protagonist in de eerste existentiële crisis op het toneel. Bij hem wordt het individualisme, dat nu hoogtij viert, geboren.
De 38 stukken van Shakespeare worden onderverdeeld onder even zoveel schrijvers. Iedere schrijver schrijft één scène met een toegewezen stuk als uitgangspunt. Ze putten uit personages, thematieken en gedachtengangen van Shakespeare maar de opdracht is: gebruik geen enkele zin van de grote meester zelf!
We gebruiken grofweg de structuur van Arthur Schnitzlers Reigen: de scènes worden in een estafettereeks achter elkaar gezet en in iedere scène moet tenminste één personage van de vorige scène voorkomen. Zo komen Shakespeare’s personages uit de verschillende stukken bij elkaar op bezoek en komen de dwarsverbanden in zijn hele oeuvre aan het licht. Alle komedies, tragedies, koningsdrama’s, liefdeslijnen, moorden, staatsgrepen, slimme knechten, geile narren, droevige vrouwen, jaloerse mannen door elkaar.
We tonen een staalkaart van de falende mens, door alle lagen van de bevolking heen. Na Moord met een grote M, over de staat van de staat, en Molière, over de staat van de moraal, is The World according to Shakespeare het sluitstuk van een officieus drieluik, een hedendaagse Comédie Humaine van De Spelersfederatie.
Deze productie staat gepland in begin 2024.